Jak rozmawiać z dzieckiem o COVID-19

TAK: używaj wyrażeń „ludzie, którzy mają COVID-19”, „ludzie, którzy wyzdrowieli z COVID-19”, „ludzie, którzy zmarli po zakażeniu COVID-19”

NIE: nie odnoś się do ludzi chorych jako „przypadki COVID-19” lub „ofiary”

TAK: mów o „osobach zarażonych COVID-19”

NIE: nie mów o osobach „przekazujących COVID-19”, „zarażających innych”, gdyż to pokazuje, że zarażenie jest celowe i wskazuje winnych

TAK: opieraj się na faktach i najnowszych, oficjalnych zaleceniach dotyczących zdrowia

NIE: nie powtarzaj plotek czy niesprawdzonych informacji, unikaj mocnych słów np. plaga, apoklaipsa

TAK: opowiadaj o osobach pracujących w służbie zdrowia i naukowcach, którzy próbują zatrzymać rozprzestrzenianie się wirusa i chronią społeczność. Świadomość, że są osoby, które podejmują działania, może przynosić ulgę.

NIE: nie powiązuj miejsc, czy grup społecznych z chorobą. Pamiętaj, że wirus nie wybiera ludzi na podstawie ich pochodzenia.

TAK: bądź szery i wyjaśniaj fakty w sposób dopasowany do dziecka. Zadawaj otwarte pytania i słuchaj.

NIE: nie ignoruj czy unikaj zmartwień dzieci. Nie dawaj fałszywych obietnic.

TAK: podkreślaj jak ważna jest profilaktyka, np. mycie rąk, noszenie maseczek. To proste kroki, które każdy z nas może wykonywać.

NIE: nie strasz dzieci

TAK: utrzymuj bezpieczny dystans i własną higienę oraz traktuj innych ze zrozumieniem- twoje dzieci uczą się od ciebie

NIE: nie pokazuj złych zachowań skierowanych, np. przeciwko sprzedawcom, którzy wykonują swoje obowiązki. Dzieci wzorują się na tobie cały czas.